“De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat de luister van Gods kinderen openbaar wordt. Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door Hem die haar daaraan heeft onderworpen.”
Romeinen 6: 19,20
De mensheid zucht en lijdt. Maar niet alleen de mensheid, ook de schepping, waar de mens als rentmeester en tuinman over was aangesteld, is ten prooi aan het lijden dat de mens zelf heeft veroorzaakt. God gaf een prachtig paradijs, waar de mens in vrede en in balans met God, de mensheid en de schepping kon leven. Het is onze dure plicht om naar vermogen, op ons eigen stukje aarde, waar wij het verschil kunnen maken, ook daadwerkelijk het verschil te maken. Vraag je steeds af: hoe kan ik vandaag de wereld een beetje mooier kleuren?