Eeuwigheidszondag

God,
rond het overlijden van geliefden, vrienden, bekenden zijn wij hier samengekomen.
De handen die we konden aanraken,
de stem die we konden horen,
de blik die we konden ontmoeten…
We moeten loslaten.

We worden er stil van.

We worden stil omdat in de stilte
ons hart de ruimte mag vinden om te spreken.
Van verdriet en van mooie herinneringen.

Laat in het suizen van een zachte stilte
uw aanwezigheid ons troosten.
En laat ons telkens die stilte zoeken
als plaats van troost én als plaats van hoop.
Troost dat uw levensadem onze laatste ademtocht draagt.
Hoop dat uw levende stem de doodse stilte doorbreekt.

God, wij bidden voor allen die door verdriet of pijn
deze stilte niet kunnen vinden.
Help ons om het bij elkaar uit te houden.
Om met elkaar mee te gaan op de weg van leven en sterven.

Nu wij loslaten,
omvat ons leven door uw hand.
In Christus’ naam.

Amen
(dichter onbekend)

Lopen op het water

“Toen de leerlingen Hem op het water zagen lopen, raakten ze in paniek. Ze riepen: ‘Een geest!’ en schreeuwden het uit van angst. Meteen sprak Jezus hen aan: ‘Houd moed! Ik ben het, wees niet bang!’ Petrus antwoordde: ‘Heer, als U het bent, zeg me dan dat ik over het water naar U toe moet komen.’ Hij zei: ‘Kom!’ Petrus…
Verder lezen

Hij zal voorzien!

“Abraham noemde die plaats ‘De HEER zal erin voorzien’. Vandaar dat men tot op de dag van vandaag zegt: ‘Op de berg van de HEER zal erin voorzien worden.’” Genesis 22:14 De Heer zal er in voorzien. God had Abraham de berg gewezen waar hij zijn zoon moest offeren, een berg in het gebied Moria. Jahweh Jireh. De Here zal…
Verder lezen

Uitweg, uitzicht: waar komt mijn hulp vandaan?

“Toen Abraham om zich heen keek, zag hij achter zich een ram, die met zijn hoorns verstrikt was geraakt in de struiken. Hij pakte het dier en offerde dat in de plaats van zijn zoon.” Genesis 22:13 In een andere vertaling staat, dat Abraham zijn ogen opsloeg en toen een ram zag. Het was een zware gang geweest voor Abraham.…
Verder lezen