Tekst van de dag

“Vanuit de woestijn van Sin trok het hele volk van Israël verder, van de ene pleisterplaats naar de andere, volgens de aanwijzingen van de HEER. Toen ze hun tenten opsloegen in Refidim, bleek daar geen water te zijn om te drinken. Ze maakten Mozes verwijten. ‘Geef ons te drinken, geef ons water!’ zeiden ze.”

Exodus 17: 1 en 2

Israël leek op een zeurend, dat met zijn vuisten op tafel slaat. Ik wil water, ik wil water, ik wil water. Maar kijk eens naar jezelf. Zijn wij ook niet altijd teveel bezig met onze aardse zaken? En het kan niemand van ons ontgaan dat we gemakkelijker honderd-uit praten over ons werk, onze hobby’s, onze vakanties en onze kinderen en kleinkinderen dan dat we honderd-in praten over ons geloof, over Jezus die in ons woont, over de wonderen die de Geest in ons leven doet. Neem in deze vastentijd de tijd om in te keren tot jezelf: Hoe kun je loskomen van dingen waar je aan vast zit en die je hinderen om dichtbij God te blijven en contact maken met het leven van de Geest IN ons, als we zo vaak schuil gaan achter een dikke laag ego?

“Hij ging tegenover de offerkist zitten en keek hoe de mensen er geld in wierpen. Veel rijken gooiden veel geld in de kist. Er kwam ook een arme weduwe, die er twee muntjes in gooide, ter waarde van niet meer dan een quadrans. Hij riep zijn leerlingen bij zich en zei tegen hen: ‘Ik verzeker jullie: deze arme weduwe heeft meer in de offerkist gedaan dan alle anderen die er geld in hebben gegooid; want die hebben gegeven van hun overvloed, maar zij heeft van haar armoede alles gegeven wat ze had, haar hele levensonderhoud.’”

Marcus 12: 41-44

Het maakt Jezus niet uit hoe dik je portemonnee is. Hij kijkt hoe groot je hart is. Jezus betwist de algemene veronderstelling dat God grote giften meer op prijs stelt dan kleine. Hij bemoedigt ons door te zeggen dat niet alleen de rijken God blij kunnen maken met hun gaven, maar dat de armen dat ook kunnen. Hij houdt de rijken voor dat het niet genoeg is om grotere bedragen te geven dan de armen. Jezus is op zoek naar gulle, opofferingsgezinde harten. Hoe laat jij zien, hoe opofferingsgezind jouw hart is?

“Rechtvaardig is de HEER, Hij heeft rechtvaardigheid lief. De oprechte zal zijn gelaat aanschouwen.”

Psalm 11: 7

Psalm 11:7 zet ons ertoe aan te bidden voor rechtvaardige daden, rechtvaardige gedachten, verlangens, woorden, acties in ons leven, wetende dat de oprechten zijn aangezicht zullen aanschouwen. Maar wie kan van zichzelf zeggen dat hij rechtvaardig en oprecht is? Jezus Christus heeft een volledig leven geleefd en Hij is gestorven aan het kruis om al onze zonden, al onze onrechtvaardigheid te bedekken. En Hij is opgestaan uit de dood, zodat iedereen die op Hem vertrouwt, God de rechtvaardigheid van Jezus toerekent voor jou en mij zegt de Bijbel, voor iedereen, die Jezus aanneemt. Sta daar eens bij stil, in deze 40 dagen tijd. Dank U, Vader!

“Toen de sabbat was aangebroken, gaf Hij onderricht in de synagoge, en vele toehoorders waren stomverbaasd en zeiden: ‘Waar haalt Hij dat allemaal vandaan? Wat is dat voor wijsheid die Hem gegeven is? En dan die wonderen die zijn handen tot stand brengen! Hij is toch die timmerman, de zoon van Maria en de broer van Jakobus en Joses en Judas en Simon? En wonen zijn zussen niet hier bij ons?’ En ze namen aanstoot aan Hem.”

Marcus 6: 2 en 3

Een profeet wordt in zijn eigen stad niet geëerd…. Wees eerlijk, denken wij dat ook vaak niet van een ander? Huh… daar heb je hem weer, met zijn praatjes… of: kijk haar nou, zij denkt altijd dat ze het beter kan. We zijn er niet altijd even goed in, om de gaven en kwaliteiten van een ander op te merken en echt te waarderen. Lukt het jou, om tegen een ander (en vooral óver een ander!) te zeggen: wat mooi, dat God jou deze specifieke gave of dat talent heeft gegeven?

“Ik sla mijn ogen op naar de bergen. Van waar komt mijn hulp? Mijn hulp komt van de HEER, die hemel en aarde gemaakt heeft.”

Psalm 121: 1 en 2

Gebed van Dietrich Bonhoeffer (Duitsland, 1906-1945)

O God, vroeg in de ochtend, roep ik U aan. Help me om te bidden en om mijn gedachten op U te focussen, want ik kan dit niet alleen. In mij is er duisternis, maar bij U is er licht. Ik ben eenzaam maar U verlaat me niet. Ik ben zwak van hart, maar bij U vind ik hulp. Ik ben rusteloos, maar bij U is er vrede. In mij is er verbittering, maar bij U vind ik geduld. Ik versta Uw wegen niet, maar U kent mijn weg… Herstel mij tot vrijheid en stel me in staat om zo te leven dat ik kan antwoorden voor U en voor de mensen. Heer, wat de dag ook mag brengen, moge Uw naam geprezen zijn. Amen.

Hoe kun jij, in jouw situatie, opkijken naar God?

“Toen Hij in de boot stapte, smeekte de man die bezeten was geweest om bij Hem te mogen blijven. Dat stond Hij hem niet toe, maar Hij zei tegen hem: ‘Ga naar huis, naar uw eigen mensen, en vertel hun wat de Heer allemaal voor u heeft gedaan en hoe Hij zich over u heeft ontfermd.’ De man ging weg en begon in de Dekapolis rond te vertellen wat Jezus voor hem had gedaan, en iedereen stond verbaasd.”

Marcus 5: 18-20

Uit opgravingen is bekend geworden dat in ieder geval in Gerasa, inde  Dekapolis, een christelijke gemeente geweest is, net als in Pella, dat ook in de Decapolis lag. Natuurlijk eerst in Gadara vlak bij de oever van het meer, maar in heel de Dekapolis en zeker ook in Gerasa heeft deze man het evangelie verkondigd, wat Jezus voor hem heeft gedaan. Zouden de christelijke gemeenten in Dekapolis niet zijn ontstaan uit verwondering over de macht van Jezus? Verwonderen wij ons nog steeds over Zijn macht en majesteit?

“Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.”

Johannes 3:16

“Een vriend is iemand die alles van je weet en toch van je houdt”, zei kerkvader Augustinus. Ondanks alle dingen die ons onwaardig voor God maken, maakt Jezus ons het toch waard om in relatie met Hem te leven. Ook jij en ik mogen vanuit die liefde naar Jezus verantwoordelijkheid dragen voor de wereld om ons heen, voor de mensen om ons heen en hen te wijzen op Gods oneindige liefde voor deze wereld. Hij gaf alles op voor JOU. Om jou te redden. Durf je te geloven, dat er Iemand is, die ALLES van je weet en toch van je houdt?

“Daarna zal zich dit voltrekken: Ik zal mijn geest uitgieten over al wat leeft. Jullie zonen en dochters zullen profeteren, oude mensen zullen dromen dromen, en jongeren zullen visioenen zien;”

Joël 3:1

“Wij, jongeren, hebben dubbele moeite ons te handhaven in een tijd waarin alle idealisme vernield en verpletterd wordt, waarin de mensen zich van hun lelijkste kant laten zien, waarin getwijfeld wordt aan waarheid, recht en God. Dat is het moeilijke in deze tijden: idealen, dromen mooie verwachtingen komen nog niet op of ze worden door de gruwelijkste werkelijkheid getroffen en zo totaal verwoest.” Een citaat van een jongere van onze tijd? Nee, een citaat uit het dagboek van Anne Frank. 80 jaar na dato hebben we nog niets geleerd. Van mensen hoeven we het ook niet te verwachten. Wel van God! Hij belooft dat Hij Zijn Geest zal uitgieten. En dat is werkelijkheid geworden. God woont door Zijn Geest in jouw hart. Dus: blijf dromen….. van een nieuwe wereld. God maakt ooit alles helemaal heel en goed.

“Een vriendelijk woord is een korf vol honing, zoet voor de ziel en gezond voor het lichaam.”

Spreuken 16: 24

“Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten, maar de echo ervan duurt eindeloos.” Deze zin zag ik op een voordeur staan van een woning in de woonplaats waar ik woon. En ik dacht: wat mooi, als iemand deze woorden uitdraagt en ook doet. De woorden zijn van Moeder Teresa. Vriendelijkheid kunnen we omschrijven als “warme belangstelling en meeleven voor mensen uiten, andermans gevoelens respecteren, prettig reageren”. Vriendelijkheid is een belangrijke karaktereigenschap van God. Hoe mooi is het, wanneer we ons elke dag voornemen een vriendelijk woord uit te spreken naar het meisje achter de kassa, naar de postbode, naar de buschauffeur, of noem maar op. Vriendelijkheid kleurt je dag!

“De HEER God zei: ‘Het is niet goed dat de mens alleen is, Ik zal een helper voor hem maken die bij hem past.’”

Genesis 2:18

Onze cultuur waardeert onafhankelijkheid. Maar God zegt al in het paradijs: Het is niet goed, dat de mens alleen is, Ik zal een helper voor hem maken, die bij hem past. God wilde de mens. Onze God is een relationele God. Hij wil een relatie met de mens, maar wil ook, dat wij mensen elkaar opzoeken, niet alleen laten, met elkaar optrekken, elkaar tot hulp zijn, relaties met elkaar aangaan. Je hoeft niet met ieder mens om je heen beste maatjes te zijn. Maar ken je iemand in je omgeving voor wie jij “een helper” kan zijn? De 40 dagen tijd kun je ook gebruiken om eens verder te kijken dan je eigen bekende kringetje.

“Weer ging Hij naar het meer om de mensen te onderwijzen; er kwam een enorme menigte om Hem heen staan. Daarom ging Hij in de boot op het meer zitten, terwijl de menigte op de oever bleef staan.”

Marcus 4: 1

In een tijd, waar nog geen microfoons waren gebruikt Jezus de kracht van de natuur, in dit geval van de zee, om een zo grote menigte te bereiken. Vanaf het water reikt je stem heel ver. Zo heeft het water het effect van een preekstoel. Het was een enorme menigte, die Jezus was gevolgd om naar hem te luisteren. Jezus is gekomen om het goede nieuws van Gods koninkrijk te onderwijzen. Je leest vaak, dat hij de bergen en het meer gebruikt om de mensen toe te spreken. Wij hebben de Bijbel. Tegelijk spreekt God ook door de natuur tot ons. Hoor jij Gods stem in een fluistering van de wind, in de roep van een vogel, in de bloei van een bloem?

“De leerlingen van Johannes en de farizeeën hadden de gewoonte regelmatig te vasten. Er kwamen mensen naar Jezus toe, die Hem vroegen: ‘Waarom vasten de leerlingen van Johannes en de leerlingen van de farizeeën wel, maar uw leerlingen niet?’ Jezus antwoordde: ‘Bruiloftsgasten kunnen toch niet vasten zolang de bruidegom bij hen is? Nee, zolang ze de bruidegom bij zich hebben, kunnen ze niet vasten. Maar er komt een dag dat de bruidegom bij hen wordt weggehaald, en dan is het hun tijd om te vasten”.

Marcus 2: 18-20

Vasten had vóór Jezus komst vaak te maken met “voorbereiden”. Jezus bedoelde dat, nu Hij gekomen is, de tijd van vasten, van voorbereiden voorbij is. Hij was de beloofde bruidegom en het leven met Hem mag een feest zijn. Hij zei er wel iets opmerkelijks bij: ‘Maar er komt een dag dat de bruidegom bij hen wordt weggehaald, dan zullen ze vasten. Jezus wees het vasten als zodanig niet af. Maar nu Hij bij hen was, moeten ze zijn onderwijs, zijn woorden, indrinken. Als Hij weg is, dan mogen ze vasten. Die tijd is nu, de tijd tussen Zijn hemelvaart en Zijn wederkomst. In die tijd, zegt Jezus, dan zullen zij vasten! Niet vanwege verdriet, vanwege gemis, want Hij is hun verschenen en heeft beloofd dat Hij met hen is, al de dagen van hun leven. Maar je kunt ook vasten en bidden met het oog op Gods plan, de situatie in de wereld en om je voor te bereiden op Zijn wederkomst.

“Ik zal u laten zien dat de Mensenzoon volmacht heeft om op aarde zonden te vergeven.’ Toen zei Hij tegen de verlamde: ‘Ik zeg u, sta op, pak uw mat en ga naar huis.’”

Marcus 2: 10 en 11

In Marcus 1 wordt in sneltreinvaart verteld dat Jezus heel veel wonderen doet. Hij geneest! Marcus vertelt nu in Marcus 2, dat Jezus ook is gekomen om de zonden te “genezen”. De mensen stromen samen om “weldoener” Jezus te zien en te horen. Vrienden (vrienden heb je nodig in je leven!) brengen hun verlamde vriend naar Jezus, maar omdat het huis zo vol is, gaan ze via het dak, maken een gat in het dak en laten hun vriend zakken. Stel je eens voor: Jezus onderwijst de mensen in het huis, het dak boven Hem wordt opengebroken, brokstukken vallen voor zijn voeten en tenslotte zakt er een man aan vier touwen, gelegen op een slaapmat, neer aan zijn voeten. Dan heb je wel geloof nodig! Geloof dat Jezus JOUW redder is. Mens, je zonden zijn vergeven! zegt Jezus. En omdat Ik macht heb om zonden te vergeven, heb Ik ook macht gekregen om te genezen. Wat is voor jou het belangrijkst: dat je zonden zijn vergeven of dat je wordt genezen?

“Immers: ‘Wie het leven liefheeft en goede jaren wil genieten, laat hij zijn tong behoeden voor het kwaad en zijn lippen voor woorden van bedrog, laat hij het kwaad mijden en doen wat goed is, laat hij naar vrede streven en die najagen.”

1 Petrus 3: 10 en 11

De zegen van Gods vrederijk is niet alleen iets wat we in de toekomst zullen genieten. Ook nu al is het mogelijk om het ware leven te genieten en goede dagen te zien. Wie wil dat nu niet?

Wat het “doen van het goede inhoudt”, lees je hierna. Het gaat om het zoeken van de vrede en dat op een intensieve manier. Je moet ernaar jagen, je er volledig voor inzetten. Vrede is niet slechts de afwezigheid van oorlog. Het is de innerlijke rust als gevolg van de omgang met God in het gaan van Zijn weg, met het vertrouwen dat Hij zorgt voor wat nodig is en beschermt tegen gevaren. Deze vrede staat voortdurend onder druk, want de omstandigheden proberen je die vrede te ontnemen. Wat kun jij doen, om die vrede na te jagen?

“Zuiver mij met majoraan, dan word ik rein, was mij en ik word witter dan sneeuw. Laat mij vreugde en blijdschap horen:  U hebt mij gebroken, laat mij ook juichen. Sluit uw ogen voor mijn zonden en doe heel mijn schuld teniet.”

Psalm 51: 9 en 10

Majoraan is een plant die praktisch overal in Israël voorkwam. Hij staat bekend om zijn reinigende vermogen en is ook wel bekend onder de naam hysop. Samen met cederhout en karmozijn werd majoraan gebruikt bij de reiniging van mensen bij wie huidvraat was geconstateerd. In Exodus 12 lezen we dat de Israëlieten een bosje majoraan moesten nemen, dit in bloed drenken en aan de deurposten strijken. Majoraan is daarmee ook een vooruitwijzing naar Jezus, wiens bloed vloeide en in wiens bloed wij gewassen, gereinigd worden van de zonde, van onze hele schuld. Zoek het kruid eens op, ruik eraan en bedenk, dat Jezus bloed ons reinigt van al onze zonden.

“Tegen de mens zei Hij: ‘Je hebt geluisterd naar je vrouw, gegeten van de boom die Ik je had verboden. Vervloekt is de akker om wat jij hebt gedaan, zwoegen zul je om ervan te eten, je hele leven lang. Dorens en distels zullen er groeien, toch moet je van zijn gewassen eten.”

Genesis 3: 17-18

De vastentijd, een offer van veertig dagen, is een manier om te rouwen over de dood, die door de zonde is veroorzaakt in ons leven. Jezus verdroeg op een perfecte manier de verleidingen van de duivel, tijdens de 40 dagen in de woestijn. Daarbij zijn onze offers ontoereikend. We worden eraan herinnert, hoezeer we Jezus nodig hebben. Erken jij, dat alleen Hij in staat is, om ons volkomen te verlossen van alles, wat ons tegenhoudt, om rein voor God te leven?

“Jij bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol, en Ik houd zo veel van je, dat Ik de mensheid geef in ruil voor jou, ja alle volken om jou te behouden.”

Jesaja 43: 4

Dit is Gods waarheid! JIJ bent zo waardevol en kostbaar, dat hij alles overheeft voor JOU. God geeft ons geen enkele uitleg over waaróm Hij ons liefheeft. Maar Hij zegt: ‘Omdat Ik je liefheb, zal Ik alles doen waartoe Ik Mijzelf heb verbonden om te doen. Ik zal de hele geschiedenis bewegen om Mijn doelen en Mijn beloften aan jou in vervulling te laten gaan. In Jesaja 43 is de hele mensheid (adam) onderpand voor, en getuige van, de bevrijding van Israël uit de ballingschap, als uiting van Gods onvoorwaardelijke liefde voor Zijn volk. Door Jezus’ offer deel ook JIJ in die onvoorwaardelijke liefde van God. Daar mag de hele wereld getuige van zijn. Voel jij je ook kostbaar, in Gods ogen?

“Toen de farizese schriftgeleerden zagen dat Hij samen met zondaars en tollenaars at, zeiden ze tegen zijn leerlingen: ‘Eet Hij met tollenaars en zondaars?’ Jezus hoorde dit en zei tegen hen: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel; Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’”

Marcus 2: 16, 17

Tollenaars en zondaars zijn in Jezus ‘ tijd de door de Farizeeën (Joodse godsdienstige leiders) verachte volksgroepen, terwijl dat júíst de mensen zijn voor wie Jezus is gekomen. Tussen wat Hem bezighoudt en wat de godsdienstige leiders bezielt, is een enorme afstand, een diepe kloof. Ze uiten hun kritiek op Hem tegen Zijn discipelen. De Heer Jezus hoort wat deze mensen Zijn leerlingen zeggen. De discipelen hoeven niet te antwoorden. Dat doet Hij voor hen.

Zijn antwoord maakt duidelijk in welke geestelijke gezondheidstoestand de Joodse leiders zich bevinden. Zij vinden zichzelf gezond. Daarom hebben ze Hem als de Arts niet nodig. De zondaars en tollenaars met wie Hij eet, weten dat ze ziek zijn, dat ze zondaars zijn en redding nodig hebben. Mag Jezus ook jóuw Arts zijn?