Berichten

“Daarna toonde Hij hun zijn handen en zijn voeten. Omdat ze het van vreugde nog niet konden geloven en stomverbaasd waren, vroeg Hij hun: ‘Hebben jullie hier iets te eten?’ Ze gaven Hem een stuk geroosterde vis. Hij nam het aan en at het voor hun ogen op.”

Lukas 24: 40-43

Maar ook nu de Here Jezus Zelf in hun midden staat, zijn de discipelen bang en menen ze een geest te zien (Lucas 24:37). Daar heeft Jezus volgens het evangelie van Marcus wel wat van gezegd. Ze vertrouwden hun ogen en oren niet, schrijft Lucas (Lucas 24:41). De Heer geeft hen dan nog een bewijs en eet voor hun ogen een geroosterde vis op. Een geest kan niet eten. Jezus is geen geest, Hij leeft, laat zijn wonden zien en eet voor hun ogen. Geloof jij, zonder dat je dit met eigen ogen hebt gezien? De Bijbel zegt: gezegend zijn zij, die niet hebben gezien en tóch geloven. Gezegend ben jij, als je gelooft!

“De twee leerlingen vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe Hij zich aan hen kenbaar had gemaakt door het breken van het brood. Terwijl ze nog aan het vertellen waren, kwam Jezus zelf in hun midden staan en zei: ‘Vrede zij met jullie.’”

Lukas 24: 35,36

Het eerste was Jezus aan zijn leerlingen aanbied was “Shalom”, vrede. Geen verwijten, waar waren jullie, waarom geloofden jullie Mij niet? Nee, Jezus komt met Shalom, vrede. Wat je ook gedaan hebt, Jezus biedt je vrede aan! Hij heeft met Zijn lichaam en bloed voor jouw zonden betaald en vraagt daar niets voor terug. Shalom, vrede! Ik breng jou vrede, Ik bied jou mijn vrede aan. Pak jij dat aan, om niets? Genade zo groot!

“Toen de sabbat voorbij was, kochten Maria van Magdala en Maria, de moeder van Jakobus, en Salome geurige olie om Hem te balsemen. Op de eerste dag van de week gingen ze heel vroeg in de ochtend, vlak na zonsopgang, naar het graf. Ze zeiden tegen elkaar: ‘Wie zal voor ons de steen voor de ingang van het graf wegrollen?’ Maar toen ze opkeken, zagen ze dat de steen al was weggerold; het was een heel grote steen. Toen ze het graf binnengingen, zagen ze rechts een in het wit geklede jongeman zitten. Ze schrokken vreselijk. Maar hij zei tegen hen: ‘Wees niet bang. Jullie zoeken Jezus van Nazaret, die gekruisigd is. Hij is opgewekt uit de dood, Hij is niet hier; kijk, dat is de plaats waar Hij was neergelegd. Ga terug en zeg tegen zijn leerlingen en tegen Petrus: “Hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zullen jullie Hem zien, zoals Hij jullie heeft gezegd.”’

Drie mannen hadden tijdens Jezus leven op aarde een bijzondere rol. Ze waren erbij toen Jezus het dochtertje van Jaïrus terugriep in het leven. Ze waren erbij, op die berg, waar Mozes en Elia verschenen. Jezus nam ze mee de hof in, om met Hem te waken en te bidden. Maar nu, op de dag van de opstanding zitten ze bang achter slot en grendel. Het zijn drie vrouwen die ontdekken dat het graf van Jezus leeg is. Vroeg in de morgen zijn ze naar het graf gegaan om – naar joods gebruik bij een overlijden – het lichaam van Jezus te verzorgen en te zalven. Tot hun schrik is het graf leeg. De steen is weggerold bij het graf. Jezus is waarlijk opgestaan! Halleluja! En de Opgestane zal zich laten zien, zoals hij bij Zijn leven op aarde heeft gezegd, tegen de discipelen. Geloof dit goede nieuws!

“De volgende dag, dus na de voorbereidingsdag, gingen de hogepriesters en de farizeeën samen naar Pilatus. Ze zeiden tegen hem: ‘Heer, het schoot ons te binnen dat die bedrieger, toen Hij nog leefde, gezegd heeft: “Na drie dagen zal Ik uit de dood worden opgewekt.” Geeft u alstublieft bevel om het graf tot de derde dag te bewaken, anders komen zijn leerlingen Hem heimelijk weghalen en zullen ze tegen het volk zeggen: “Hij is opgewekt uit de dood,” en die laatste leugen zal nog erger zijn dan de eerste.’”

De zaterdag is de officiële rustdag voor de joden dus zij mochten ook verder niets ondernemen. Zijn vrienden en volgelingen hebben ook niet opgeschreven wat ze die dag hebben gedaan. Maar wellicht kun jij je er wel iets bij voorstellen. Hoe zouden ze zich gevoeld hebben? Maria, de moeder van Jezus. Zijn vrienden. Waren ze verdrietig, verward of boos? Misschien waren ze wel bang. Eén ding is wel opvallend. De joodse leiders gaan terug naar Pontius Pilatus, de Romeinse leider die Jezus de doodstraf heeft gegeven. Ze zijn bang. Stel je voor dat zijn vrienden het lichaam zullen stelen en tegen iedereen gaan zeggen dat Jezus weer leeft?! Jezus had namelijk beweerd dat hij na drie dagen zou opstaan. De leiders verzoeken Pilatus om soldaten die het graf van Jezus beveiligen, zodat het lichaam niet gestolen zou kunnen worden. Dit om te voorkomen dat de volgelingen van Jezus een verhaal over de opstanding in scene kunnen zetten. Pilatus stemt toe en zet een aantal soldaten in om het graf bewaken. Zou echter voor God iets te onmogelijk of te wonderlijk zijn?

“Daarop liet Pilatus Barabbas vrij, maar Jezus leverde hij uit om gekruisigd te worden, nadat hij Hem eerst nog had laten geselen.”

Mattheüs 27:26

Aan het kruis zien we hoe diep onze zonde is en hoe groot de gehoorzaamheid van Jezus aan zijn Vader is. Hij koos de weg die Hij niet had hoeven gaan, omdat Hij volmaakt en zonder schuld is, Hij koos onze weg. Jezus sidderde voor dit moment. Doodsangsten stond Hij uit in de tuin van Getsemane. Goede Vrijdag moet ons helpen niet te vergeten hoe verschrikkelijk het offer was dat moest worden gebracht voor onze schuld. Goede Vrijdag roept ons op om te zien hoe krachtig en overvloedig zijn liefde en genade is. Jezus heeft mij lief tot in de dood. Dat maakt mij vol van ootmoed en laat mij stamelen.

“Hij liep terug naar de leerlingen en zag dat ze lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus: ‘Konden jullie niet eens één uur met Mij waken? Blijf wakker en bid dat jullie niet in beproeving komen; de geest is wel gewillig, maar het lichaam is zwak”

Mattheüs 26: 40,41

Tot drie keer toe vraagt Jezus aan zijn drie discipelen: Willen jullie met mij waken. Willen jullie mij ondersteunen in gebed. De strijd is hevig, Ik heb jullie nodig. Maar ze slapen. Drie keer vindt Jezus hen in slaap. Dat zijn de mensen voor wie Hij zijn leven geeft. Mensen die als het erop aankomt, slapen, niet thuis geven. En Jezus voelt dat ook de godverlatenheid gaat komen. En dat maakt Hem doodsbang. Jezus heeft God, Zijn Vader lief met heel zijn hart. Dat blijkt uit Zijn gebed. Hij blijft het contact zoeken met Zijn Vader. Hij worstelt. Hij strijdt in de nacht, maar elke keer is er ook weer de overgave: niet Mijn wil, maar uw wil geschiedde. In de hof van Eden ging het fout, met de eerste mens Adam. In de hof van Gethsemane komt het goed, waar de tweede Adam gehoorzaam blijft in alles. Heer, hoe kan ik ooit bevatten wat U voor mij hebt gedaan?

“Hij gaf hun de opdracht om naar een zeker persoon in de stad te gaan en hem te zeggen: ‘De meester laat u weten: “Mijn tijd is nabij; Ik wil met mijn leerlingen bij u het pesachmaal gebruiken.”’ De leerlingen deden wat Jezus hun had opgedragen en bereidden het pesachmaal.”

Mattheüs 26: 18, 19

“Mijn tijd is nabij”…… wat zouden de leerlingen gedacht hebben, van deze woorden? Hoe vaak horen wij een woord van God, zonder het te begrijpen of de diepere betekenis te begrijpen? Mijn tijd is nabij….. Heer, ik bid U: geef dat ik niet achteloos aan uw woorden voorbij ga. Geef mij de wijsheid en inzicht om uw woorden te verstaan….

“Toen Jezus deze laatste rede beëindigd had, zei Hij tegen zijn leerlingen: ‘Over twee dagen is het, zoals jullie weten, Pesach. Dan wordt de Mensenzoon uitgeleverd om gekruisigd te worden.’”

“Toen Jezus in Betanië in het huis van Simon – degene die aan een huidziekte had geleden – aanlag voor de maaltijd, kwam er een vrouw naar Hem toe. Ze had een albasten flesje met zeer kostbare olie bij zich en goot die uit over zijn hoofd. De leerlingen ergerden zich toen ze dit zagen en zeiden: ‘Wat een verspilling! Die olie had immers duur verkocht kunnen worden, en dan hadden we het geld aan de armen kunnen geven.’ Jezus hoorde het en zei: ‘Waarom vallen jullie deze vrouw lastig? Zij heeft iets goeds voor Mij gedaan. Want de armen zijn altijd bij jullie, maar Ik zal niet altijd bij jullie zijn. Door die olie over Mij uit te gieten, heeft ze mijn lichaam voorbereid op het graf.”

Mattheüs 26, 1 en 2; 6-12

Hoe duidelijk kun je zijn? Jezus bespreekt zijn dood en de manier waarop, met zijn leerlingen, in vers 1 en 2. En Hij legt het hen nogmaals uit, als de leerlingen zich ergeren aan de “verspilling” van de kostbare olie. Maar is het niet prachtig wat de vrouw doet? Ze bereidt Jezus’ lichaam voor op het graf…..

“Toen kwamen er in de tempel blinden en verlamden naar Hem toe, en Hij genas hen. De hogepriesters en de schriftgeleerden zagen welke wonderen Hij verrichtte en hoorden hoe de kinderen in de tempel ‘Hosanna voor de Zoon van David!’ riepen, en ze waren hoogst verontwaardigd. Ze vroegen Hem: ‘Hoort U wat ze zeggen?’ En Jezus antwoordde hun: ‘Jazeker! Hebt u dan nooit gelezen: “Door de mond van kinderen en zuigelingen hebt U zich lof laten toezingen”?’ Zo liet Hij hen staan, en Hij ging de stad uit, naar Betanië, waar Hij de nacht doorbracht.”

Mattheüs 21: 14-17

De Farizeeën en schriftgeleerden leggen het af tegenover kinderen…. In dit leven zijn jonge kinderen en zuigelingen de meest kwetsbare mensen. Maar als van de lippen van de allerzwaksten lofprijs komt, dan is het resultaat dat de vijand moet ophouden, oftewel moet zwijgen. Hoe kunnen we de vijand (de duivel) stoppen en hem tot zwijgen brengen? Het antwoord is: door lofprijs. Als de lofprijs opstijgt tot God, wordt satan tot zwijgen gebracht. Zijn aanklachten worden daarmee tot zwijgen gebracht. Mattheüs noteert het fijntjes: Zo liet Hij hen staan, en Hij ging de stad uit, naar Betanië, waar Hij de nacht doorbracht.

“De leerlingen gingen op weg en deden wat Jezus hun had opgedragen. Ze brachten de ezelin en het veulen mee, legden er mantels overheen en Jezus ging erop zitten. Vanuit de menigte spreidden velen hun mantels op de weg uit, anderen braken takken van de bomen en spreidden die uit op de weg. De talloze mensen die voor Hem uit liepen en achter Hem aan kwamen, riepen luidkeels: ‘Hosanna voor de Zoon van David! Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer. Hosanna in de hoogste hemel!’”

Mattheüs 21: 6-9

Vandaag is het Palmzondag. Op Palmzondag vieren christenen de intocht van Jezus in Jeruzalem. Hij reed op een ezel de stad in en de mensen wuifden hem juichend toe met palmtakken. ‘Hosanna’ betekent ‘alle eer aan God’. De mensen scandeerden Psalm 118:26. ‘Hosanna voor de Zoon van David!’ De mensen dachten er niet aan, dat Jezus Jeruzalem binnenreed, om te lijden. Zij dachten alleen maar aan overwinning, bevrijding. Jezus welkom heten als de zoon van David, veel duidelijker kon je niet zijn. Jeruzalem is de stad waar David zo’n 1000 jaar eerder als Koning heerste. Jezus, Zoon van David, kom binnen en bevrijd ons van de overheersing van de Romeinen! Maar Jezus komt om te dienen. Hoe zie jij Jezus?

“En terwijl hij nog onderweg was, kwamen zijn dienaren hem al tegemoet om te zeggen dat zijn kind in leven was. Hij vroeg hun sinds wanneer het beter met hem was gegaan. Ze zeiden: ‘Gisteren, een uur na de middag, is de koorts verdwenen.’ De vader besefte dat dat het moment was dat Jezus tegen hem gezegd had: ‘Uw zoon leeft.’ Hij kwam tot geloof, hij en al zijn huisgenoten.”

Johannes 4: 51-53

Gisteren leerden we, dat de hoveling zonder Jezus terug naar huis ging. Zonder Jezus? Nee. Jezus reist vaak mee in de persoon van anderen. Want de dienaren van de hoveling komen hem al tegemoet: Uw zoon leeft! De hoveling komt radicaal tot geloof; en met hem ook zijn huisgenoten. Dat zal in die tijd ook gevaarlijk zijn geweest, een hoveling die in dienst is bij Herodes, die Jezus bloed wel kan drinken…. Geloof jij, dat Jezus kwam om ons te redden van de dood, net zoals Hij de zoon van de hoveling redde van de gevolgen van de zonde: de dood?

“Maar de hoveling drong aan: ‘Heer, ga toch mee, voordat mijn kind sterft.’ ‘Ga maar naar huis,’ zei Jezus, ‘uw zoon leeft.’ De man geloofde wat Jezus tegen hem zei en ging weg.”

Johannes 4: 49, 50

De hoveling laat zich niet uit het veld slaan. Heer, ga toch mee, voordat mijn kind sterft! Jezus wil echter ook ons vertrouwen op Hem sterker maken. En dat doet Hij ook bij de hoveling. Jezus geneest op afstand! Dat is geloven 2.0. En de hoveling gelooft! Hij gaat zonder Jezus terug naar huis, weer die 30 kilometer lopen! Maar hij gaat met een licht hart. Hij vertrouwt erop, dat Jezus de waarheid spreekt.

“Jezus zei tegen hem: ‘Jullie geloven alleen maar als je tekenen en wonderen ziet!’”

Johannes 4: 48

Gisteren lazen we over de koninklijke hoveling die 30 kilometer reist om Jezus te vragen of Hij mee wil gaan om zijn zieke zoon te genezen. Maar wat is dit voor antwoord van Jezus, “jullie (hij spreekt dus ook de omstanders aan) geloven alleen maar als te tekenen en wonderen ziet?” Let op: de wonderen van Jezus worden nooit los van “tekenen” genoemd. Als Jezus een wonder doet, dan betekent dit ook wat. Jezus daagt vaak zijn publiek uit om verder te kijken dan alleen het wonder: kijk ook, wat het teken, de betekenis is.

“Wanneer je je voeten rust gunt op sabbat en geen handel drijft op mijn heilige dag, wanneer je de sabbat als een dag van vreugde ziet, de dag van de HEER als een heilige dag, wanneer je hem in ere houdt door niet je gang te gaan, geen handel te drijven of zaken te bespreken, dan vind je vreugde in de HEER.”

Jesaja 58: 13, 14

De mens is niet de kroon op de schepping, dat is de sabbat! Een volle rustdag kroont de schepping, na 6 dagen werken. Geniet van die rust, zoek God op, samen met andere christenen, aanbid Hem, luister naar zijn Woord, zing voor hem je psalmen en liederen, zie Hem in de schepping om je heen. Proef en geniet die rust. God gunt het ook jou! Gun jij het ook je “voeten”, jezelf?

“Dan breekt je licht door als de dageraad, je zult spoedig herstellen. Je gerechtigheid gaat voor je uit, de majesteit van de HEER vormt je achterhoede.”

Jesaja 58: 8

Er blijkt een prachtige belofte te zijn verbonden aan het doktersrecept (zie de dagtekst van gisteren): verlichting en genezing. Niet alleen de medemens en de wereld worden er beter van, ook jij wordt er beter van! Juist door licht te brengen ontdekken we hoeveel duisternis er nog in onszelf was. Als je uitreikt naar je medemens ga je meer van Gods aanwezigheid om je heen ervaren (gerechtigheid voor je uit, Gods majesteit achter je).

“Is dit niet het vasten dat Ik verkies: misdadige ketenen losmaken, de banden van het juk ontbinden, de verdrukten bevrijden, en ieder juk breken? ₇Is het niet: je brood delen met de hongerige, onderdak bieden aan armen zonder huis, iemand kleden die naakt is, je bekommeren om je medemens?”

Jesaja 58: 6,7

God geeft duidelijke richtlijnen voor het vasten dat hij verkiest. Je brood delen met een ander. Dan “vast” je, om een ander ook iets te gunnen. Misdadige ketenen verbreken: breek met de zonde, die je gevangen houdt, stop met die verslaving, stop met het kopen van spullen, die anderen op een misdadige manier gevangen houden bij de vervaardigen ervan. Het begint al met besef: waar komen de goederen vandaan die ik gebruik en hoe en door wie worden ze gemaakt? Jesaja 58:6-7 moeten we niet als een ‘functieomschrijving van het vasten’ lezen, maar als een ‘doktersrecept’: hier worden we allemaal beter van! Delen kunnen we pas echt als we de overvloed van Gods Geest hebben leren kennen.

“‘Waarom ziet U niet dat wij vasten, en merkt U niet op dat wij ons onthouden?’ Omdat jullie op je vastendagen nog handeldrijven en jullie arbeiders afbeulen, omdat jullie onder het vasten strijden en ruziën en er gewelddadig op los slaan. Als je op die manier vast, wordt je stem niet gehoord in de hemel.”

Jesaja 58: 3,4

God stelt hier het vasten aan de orde, dat met de verkeerde intenties wordt gedaan. Vast je om te laten zien hoe goed je bent; of vast je in stilte, om je op God te richten? God ziet het hart aan. Met uiterlijk godsdienstig vertoon ontvang je wellicht lof van mensen, maar God doorgrondt je hart. Je kunt “vroom” vasten, maar ondertussen een ander uitbuiten, slecht spreken van een ander, of ruzie maken. Als leer en leven niet in overeenstemming zijn, hoe wil je dit dan verantwoorden naar God?

“Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij.”

Filippenzen 4: 5

“A smile is the prettiest thing you can wear” las ik op een bordje op de balie en ik bedacht, hoe wáár deze quote is. Want iemand kan supermooi gekleed zijn, maar als er boven die prachtige kleiding een nors, afstandelijk, chagrijnig gezicht troont, dan bevriest de wereld om je heen. Terwijl iemand met eenvoudige kleren, maar met een vriendelijke, gulle, warme lach, bij voorbaat al licht en vreugde om zich heen verspreidt. De Bijbel roept er ook toe op. Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. En Paulus voegt er aan toe: De Heer is nabij. Paulus wenst de Filippenzen, en ook ons, toe dat zij door de kracht van de Heere, Die met hen is, als welwillende, vriendelijk en milde mensen gezien zullen worden. Niet uit eigen kracht, maar uit de kracht van Christus.

“Hij nam de zeven broden, sprak het dankgebed uit, brak de broden en gaf ze aan de leerlingen om ze aan de mensen uit te delen, en dat deden ze. Ze hadden ook een paar kleine vissen bij zich; Hij sprak er het zegengebed over uit en zei dat ze ook de vissen moesten uitdelen.”

Marcus 8: 6, 7

Ook al is Jezus machtig, Hij ziet het wonder van de spijziging als uit de hand van de Vader gekregen. Hij spreekt eerst een dankgebed uit over de 7 broden; en daarna spreekt Hij nóg eens een zegengebed uit over de paar kleine vissen. Wat kunnen we daarvan leren? Veronachtzaam een paar kleine vissen en wat broden niet. Ze zijn het beide waard om een dank en zegengebed over uit te spreken. En zie, wat God daarna doet! De broden en vissen zijn rijk gezegend en worden tot een overvloed van zegen voor de mensen.

“Als we leven door de Geest, laten we de Geest dan ook volgen.”

Galaten 5: 25

Als we met iemand wandelen, moet je wel gelijke tred houden, anders loop je óf voorop, óf steeds achterop. En dan wandel je niet echt “samen”. Zo is het ook met Gods Geest. Loop God niet “voor de voeten”, maar zorg dat je Hem ook niet kwijtraakt als je teveel achterop raakt. We kunnen met de Geest in de pas lopen als we dicht bij Hen blijven, met Hem praten en Zijn woord lezen. Laat zo de Heilige Geest je leiden, bij elke stap die je zet.